حدیث دل

روزگار نبودنت را
یادگار می کند…
و من مثل همیشه
خاطره هامون زنده شد…
هنوز نبودنت را
یاد نگرفته ام
گاه دلتنـــــــگ می شوم دلتنـگتر از تمام دلتنگـــــــــی ها
حسرت ها را می شمارم
و باختن ها
وصدای شکستن را
نمیدانم من کدامین امید را نا امید کردم
وکدام خواهش را نشنیدم
وبه کدام دلتنگی خندیدم
که چنین دلتنگــــــــــــــــم
به جنگل سوخته خاطراتم سوگند ، درخت یادت را ، باغبان خواهم بود تا ابد! 

هـمـه گفـتـند : "او" کـه رفــت ، زنـدگی کــن !
ولـــی...
کـسـی درک نـکـرد کــه "او" ...
خـود زنــدگــی ام بــود....

پارسال همین موقع ها کنار هم بودیم

اما امسال من سرباز شدمو تو شدی عروس

(تولدت مبارک عشق سابق)